مزایا و معایب دامنه ی نوسان قیمت در بورس

 پس از بحران بازار سهام در اکتبر 1987 محققان به دنبال روشهایی برای جلوگیری از وقوع بحران یا به حداقل رساندن آثار آن بودند و یکی از روشهای پیشنهادی آنها اعمال سازوکارهای کنترلی مانند دامنه ی نوسان قیمت بود. اگرچه بسیاری از تحقیقات تجربی نشان داده است که دامنه ی نوسان قیمت علیرغم موفقیت آن در کنترل نوسان روزانه ی قیمت اوراق بهادار، تأثیر منفی بر نقدشوندگی و کارایی دارد، همچنان در بورسهای مختلف مورد استفاده قرار میگیرد. در این رابطه تعدادی 
از تحقیقات نیز نتایج استفاده از دامنه ی نوسان قیمت سهام را مثبت ارزیابی کردهاند. به عنوان مثال، فاما و همکاران 1 در سال 1989 ادعا کردند که بحرانهای مالی اساساً به عوامل بنیادین مربوط میشوند و تغییر در استراتژیهای خرید و فروش نمیتواند عامل بروز بحران مالی شود. در این راستا کمیسیون برادی نیز تحقیقاتی انجام داد و به بازبینی عملکرد بازار پرداخت و برای محافظت از بازار پیشنهاد کرد که سازوکارهای کنترل نوسان قیمت مانند دامنهی نوسان قیمت سهام و توقف معاملات به صورت سازماندهی شده در بازار به کار گرفته شوند، اما نحوهی بهکارگیری آنها نباید به شکلی باشد که موجب اختلال در انجام معاملات شود.
کارشناسان بورس کالای شیکاگو نیز در سال 1987 بر این عقیده بودند که اعمال دامنه ی نوسان قیمت باید به شکل مقطعی و در شرایط خاص صورت پذیرد. آنها به طور کلی با استفاده از این سازوکار کنترل قیمت موافق بودند، اما تأکید داشتند که نمیتوان به صراحت گفت، استفاده از این محدودیت در بلندمدت چه پیامدهایی خواهد داشت.